Goddelijk interview
Linda Dedeurwaerder sprak ermee!
Dag Jay Cee, heel aangenaam kennismaken met jou en zeer vereerd dat je mij dit interview toestaat.
“Geen probleem hoor. Eerlijk gezegd ben je de eerste ooit die het mij vroeg, beetje story of my life eigenlijk, niemand vraagt mij ooit naar mijn mening.”
Al moet ik wel zeggen dat ik een momentje gedacht heb dat je een grap met mij uithaalde. Heb jij geen blauwe ogen en lang blond haar? Zo word je toch afgebeeld op schilderijen en beelden allerlei?
“Haha, die is goed! Hoe zou ik, als zoon van een – weliswaar onbevlekt ontvangen – Palestijnse vrouw blond kunnen zijn en blauwe ogen hebben? Nee nee, die Westerlingen hebben natuurlijk zo een figuur van mij gemaakt omdat ze, tjah, denken dat de wereld naar hun beeld en gelijkenis zou moeten gemaakt worden. Niets is minder waar. Als Nazoreeër had ik wel lang haar, dat klopt, maar blond en blauwe ogen? No way. Net zomin als het sneeuwde met mijn geboorte. Een woestijnklimaat, nog van gehoord? Hoe halen ze het in hun hoofd!”
Waar ik heel benieuwd naar ben, is of jij je de tijd herinnert dat wij een relatie hadden, en wat je daar zelf van vond. Allez ja…
“Een relatie zeg je?!?”
Welja. In mijn kerk werd dat toch zo gezegd. Wij deden niet aan religie maar hadden een relatie met jou. We praatten samen, we vroegen jou om raad, je troostte ons en wat al niet meer. Ik moet zeggen dat jij toen mijn steun en toeverlaat was.
“Sorry to burst your bubble lieve meid, maar daar zit ik echt voor niets tussen. Je moet je dat ingebeeld hebben. De enige die ik in staat zie tot truukjes uithalen met de mensenwereld is dat ander deel van onze Drievuldigheid, Ghosty voor de vrienden. Maar onderschat vooral niet waartoe jullie bloedeigen menselijke geest in staat is! Boodschappen doorkrijgen al of niet in dromen, stemmen horen, massahysterie, je weet toch dat zoiets bestaat en enkel uit jullie eigen kleine kokertje komt?”
Zoiets had ik al vermoed, ja. Daarom stapte ik er ook uit. Maar eigenlijk geen spijt, nee. Ik heb in die periode heel toffe dingen gedaan, muziek spelen, kinderen begeleiden, meewerken in een jeugdhuis, … Tot ik te veel dingen zag gebeuren waar ik me vragen bij stelde.
“En je deed dat allemaal voor mij? Ik voel me toch wel een beetje gevleid nu.”
In jouw naam eigenlijk, ja. Allez gast, dat was toch wel heel straf van jou om je aan een kruis te laten nagelen als een misdadiger, terwijl je zo onschuldig was als een lammetje!
“Dat moet ik wel toegeven, die dag zou ik niet meer willen herbeleven. Goede Vrijdag durven ze het dan nog noemen! Maar het werd nu eenmaal van mij verwacht, ik moest het Grote Zoenoffer zijn. Geen inspraak in gehad. Dat was toen nog niet de gewoonte.”
Als ik bedenk dat er mensen zijn die hun hele leven afstemmen op wat jij wil… Wist je bijvoorbeeld dat er een beweging bestaat met de naam WWJD, dat staat voor ‘What Would Jesus Do’? Die mensen dragen armbandjes met die letters, om hen eraan te herinneren dat ze bij elke beslissing zich die vraag moeten stellen.
“Meen je dat nu?! Daar word ik dan weer triest van, een beetje kwaad eigenlijk. Hoe kan een mens nu weten wat ik zou doen in een bepaalde situatie? Mag ik aub een heel klein beetje een eigen persoonlijkheid hebben en zelf eens iets beslissen? Jullie hebben toch hersenen gekregen die bij mijn weten vrij goed functioneren? Waarom gebruik je die dan niet?”
O maar dat doen we heus wel hoor. De wetenschappen staan al vrij ver, met zelfs ‘bewijzen’ dat jij niet bestaat, al blijft dat een moeilijke.
“Okee dan, maar ze moeten nu ook niet gaan overdrijven hé. Gewoon jullie verstand gebruiken is al meer dan genoeg. Alles is in jullie hersenen aanwezig om de meest hoogstaande morele wezens te zijn. Beseffen jullie wel wat voor een schat dat is?”
Ik voelde dat ik uit die kerk moest stappen toen ik aan de kinderen een film liet zien met als boodschap ‘leer zelf te denken’… dat werd niet van mij verwacht, ik zat daar niet meer op mijn plaats.
“Haha dat snap ik wel. Maar je hebt gelijk natuurlijk. Weet je, als mensen maar gelukkig zijn en iets hebben wat hen houvast biedt, wat hun leven zinvol maakt. Al is het de stand van de maan, de sterren, de planeten, graancirkels of – godbetert – buitenaardse interventies. Al is het de overtuiging dat ze na hun dood terugkeren in een ander wezen tot ze een of ander einddoel bereiken. Of al kijken ze voor mijn part in koffiedik. Als ze elkaar daarin maar respecteren, mekaar het leven niet zuur maken en zeker geen oorlogen ervoor gaan voeren. Daar gruwel ik gewoon van. Mensen verenigen is toch het mooiste wat er bestaat? Mensen verdelen is des duivels, dat loopt altijd slecht af en als ik eerlijk mag zijn, dat doet me veel pijn.”
Mag ik dat beschouwen als je boodschap voor onze wereld?
“Boodschap? Daar doe ik niet meer aan mee hoor. Alles wat ik ooit gezegd heb, staat wel ergens op papier. Doe ermee wat je wil, maar misbruik het niet! Eerlijkheid, respect, verdraagzaamheid, rechtvaardigheid, vergeving, … het zijn cruciale waarden die ik uitbazuinde, van kleins af eigenlijk al. Daar kan ik niet veel meer aan toevoegen. Ik geniet ondertussen van het eeuwig 33 zijn, dat is best wel een zalige leeftijd.”
Jay Cee, mag ik je hartelijk bedanken voor dit openhartig gesprek?
“The pleasure was all mine! GBY.”
Linda Dedeurwaerder
