Houvast

Johnny Verkest over de houvast die dieren kunnen bieden.

Je werd gevonden, kat, dood op straat, en zo kwam ook ik dat te weten. Daarna vond ik je dus ook, dood op straat. Je was naar de kant van het belendend trottoir weggesleept. Wachtend om dan verder te worden opgehaald en weggebracht. Maar je was dood!

Jij mooie kat, zou nooit meer in mijn huis op bezoek komen, zou nooit meer, net op het moment dat ik mijn rolluik ’s morgens optrek, vanuit het hoekje van de dakgoot naar het plat dak ingedraaid komen, zodat ik je zou opmerken, en dat wist je… Je zou nooit meer van de trapladder afkomen die ik speciaal voor jou had voorzien, zodat je van dat dak mijn koertje kon bereiken, om dan via het kattenluikje in de achterdeur bij uw bakjes met eten en drinken te geraken. Je zou nooit meer je typerende goeiedag komen zeggen in uw kattentaal tegen mij.

Ik had je nochtans willen bijhouden, vasthouden, vast, houden, maar je was wat wild en dat vasthouden lukte niet zo goed. Je was een geval van gedumpt en verlaten zijn, en werd ook veel te vroeg bij de moeder weggenomen. Krabben en bijten was dan algauw je antwoord, nog voor ik het wist dikwijls. In de winter bleef je binnen, schuilend voor de donkerte en kou vond je wel ergens je plaats. Maar eens de kattenmaand was begonnen bleef je algauw langer weg van huis en de laatste week zag ik je zelfs nog amper. Binnen en dan direct terug buiten, je zei me zelfs niets meer in je kattentaal. Je leek gejaagd naar iets anders. De houvast van een ‘binnenkat’ had je je niet eigen kunnen maken en ik ook niet.

Ik wist dat ‘buiten’ voor je een groot gevaar inhield. De veel te drukke straat die jij soms op je dooie gemakje overstak… Ik wist het, maar kon je niet vasthouden. Ik kon al die patsers met hun veel te snelle, luide auto’s niet blijven tegenhouden voor je en een buurtstraatkat heeft voor hen ook niet het minste levensrecht, zelfs al is ze nog zo mooi.

Fenomenaal

Als je op bezoek kwam, wilde je me zeggen, “houvast, ik denk aan u en tussen mijn vele andere dagelijkse kattenbezigheden door, kom ik je heus ook wel altijd even goeiedag zeggen, en in de winter dan wentel ik me ook graag heel gezellig in je schoot en breng je dan wat welkome warmte.” Ik wou je zeggen, altijd weer: kat, hou vast aan je leven, je kunt zo mooi zijn. Kat, vang een muis en hou ze vast. Kat, vang een rat en hou ze ook vast. Ik zag je dat zelfs eens demonstreren voor mijn ogen, met een snelheid, behendigheid en coördinatievermogen die mij verstomd achterliet. Fenomenaal hoe jij dat voor elkaar kreeg. Je leek daarvoor wel over heel speciale oortjes te beschikken, heel raadselachtig en mysterieus. Zelfs een hoek om en zeven meter verder kreeg de muis in nog geen tel ook maar één enkele kans.

Op eenzelfde manier moet ook jij aan je einde zijn geraakt. De baas zijn op straat was te hoog gegrepen voor jou. De kattenwereld is zo verschillend van de mensenwereld en je snapte er niets van, omgekeerd ook niet, of toch niet écht, de houvast had ontbroken. En ik kon jou niet vasthouden, zelfs al had ik dat nog zo gewild. En opsluiten had ik ook laten varen. Ik kon jou niet vasthouden.

Ik hoop dat je nu gelukkig bent in je kattenhemel, maar soms hou ik je nog vast, dan blijft het moeilijk. Ik faalde, denk ik dan. Ik kon je niet vasthouden. De mensenwereld faalt, zonder faalangst zelfs en er is geen houvast. Jammer dat je er nu niet meer bent, kat, dit had jij nochtans echt niet verdiend. Je werd onschuldig verongelukt door de mensenwereld omdat je een kat was. Een kat past niet in het plaatje noch in de wereld van patsers. Patsers kennen geen houvast en in al hun domheid snappen ze zelfs dat nog niet. Houvast is iets heel moeilijks. Je moet er (heel veel) geduld voor hebben. En laat dat nu net hun minste kwaliteit zijn! De houvast wordt door hen dan ook steeds weer in snelheid genomen, en houvast vereist alles, behalve snelheid.

Houvast, kat, en blijf thuis, anders verongeluk je op straat.
… mens, aan je tafel, stoel, kast en bed en vooral: je hoofd!
Houvast.
Houvast, hond aan je baas, en luister goed, anders gebeuren er ook ongelukken.
… baas aan je hond en zorg dat hij het begrepen heeft, leer het hem klaar en duidelijk!
Houvast, kind aan je moeder, je bent elkaars belangrijkste bezit in dit leven.
… aan je vader, hij meent het goed en werkt veel voor je …
… aan jezelf, maar wees lief voor de anderen.

Houvast aan je kalmte, hou je hoofd koel.
… aan je lach en lach, zelfs al voelen je ogen zwaar.
Houvast, maar niet aan uw angsten, ze blokkeren je enkel.
… aan je sterktes en kwaliteiten en laat ze zien.
… aan je goede momenten en reserveer ze.
… aan je liefde, niet aan je kwellingen.
Houvast en laat niet meer los, … laat niet los!

Houvast, maar niet aan verkeerde oordelen, veroordeel niet, je kan verkeerd zijn.
… maar niet aan gemenigheid en brutaliteiten.
Houvast, aan klasse en finesse in doen en laten, spraak en stilte, zien en blind zijn, horen en doof zijn, houvast aan smaak en reuk…
Houvast en bijt op je lip en zeg niks.
… zoek en kijk omhoog, daar kan je het vinden.
Houvast, en doe je das om.
… spreek met twee woorden.
… en zeg: U, U, U, U, U, U, U, …

Houvast, kijk naar links en dan naar rechts, steek nu de straat over.
… grijp je kansen… zit stil… beweeg… stop… kijk omlaag… doe de veter van je schoenen dicht.
… start… stop… lig en sta op… spreek en zwijg… luister goed… het is goed geweest als het goed geweest zal zijn!

Johnny Verkest