Uit De Pen
Anja Brugghe en Triene Nottebaere zijn de bezielers van deze laagdrempelige schrijfclub.
De laagdrempelige schrijfclub Uit De Pen ontstond een aantal jaar geleden vanuit de deelnemers van het project DiVerzen van de Unie en FMDO met als doel creativiteit te bevorderen door het schrijven en delen van teksten en gedichten. Sindsdien komt dit genootschap maandelijks samen, afwisselend in het dienstencentrum Jeun in Roeselare en bij de Unie in Kortrijk. Anja Brugghe en Triene Nottebaere zijn de bezielers.
Hoe is Uit De Pen ontstaan?
Anja: “Sinds mijn tiende ben ik bezig met beeldende kunst en het schrijven van sprookjes. Ik heb al aan verschillende cursussen deelgenomen om mijn creatieve vaardigheden te ontwikkelen. In 2019 kwam ik via een kennis in aanraking met de Unie der Zorgelozen. Samen met Triene en Linde namen we deel aan het project DiVerzen. Hierna startte ons avontuur met Uit De Pen.”
Triene: “Ik schrijf al sinds ik klein was, opstel was mijn favoriet vak in de lagere school. Tijdens mijn jeugd volgde ik dictie en voordracht, en op mijn zestiende begon ik poëzie te schrijven. Mijn eerste echte schrijfcursus volgde ik bij het project DiVerzen. Later sloot ik me aan bij Uit De Pen, waar we maandelijks samenkomen om creatief te schrijven en elkaar uit te dagen.”
Wat betekent Uit De Pen voor jullie persoonlijk?
Anja: “Voor mij is het een manier om mijn literaire ontdekkingstocht verder te zetten. Het geeft me de kans om mijn gedachten op papier te zetten, ondanks mijn dyslexie. Het zijn momenten waarin ik vrij kan schrijven en geïnspireerd word door anderen.”
Triene: “Het geeft me de ruimte om mijn creativiteit de vrije loop te laten en te ontdekken wat er in mij zit. De opdrachten zijn divers en uitdagend, en het samenkomen met anderen die dezelfde passie delen, maakt me gelukkig.”
Leen, de verantwoordelijke van Jeun, beaamt dit: “Hoewel ik zelf niet creatief ben, zie ik hoe belangrijk projecten zoals Uit De Pen zijn. Het brengt mensen samen, biedt een platform voor zelfexpressie en geeft deelnemers de kans om zichzelf artiest te noemen. Hier maak ik graag ruimte voor vrij.”
Hoe verlopen de bijeenkomsten?
Anja: “We komen maandelijks samen om te schrijven en elkaars werk voor te lezen. De sfeer is laagdrempelig en er is geen druk om te presteren. Desondanks verschijnen er pareltjes. We hebben ook een WhatsApp-groep waar we updates en inspiraties delen. Soms gaan we op stap om onze omgeving als inspiratie te gebruiken.”
Triene: “De opdrachten zijn heel ruim en vrij, wat iedereen de kans geeft om zijn gedachten de vrije loop te laten. We hebben al gewerkt rond kleuren, schilderijen, boeken en meer. Het is ongelofelijk wat voor mooie resultaten daaruit komen, zelfs van mensen die zichzelf geen schrijver noemen.”
Wat merken jullie bij de deelnemers?
Anja: “De deelnemers zijn vaak verbaasd over hun eigen creaties. Het voorlezen van hun werk geeft hen erkenning en waardering, wat hen echt opfleurt. Er is geen concurrentie en iedereen krijgt de kans om te stralen.”
Triene: “Veel mensen zien het als tijd voor zichzelf en sociaal contact. Ze leren nieuwe vormen van poëzie kennen en ontdekken hun eigen stijl. Het hoeft allemaal niet ingewikkeld te zijn; iedereen is welkom om gewoon te proberen en te genieten van het proces.”
Hoe zien jullie de toekomst? Als je mag dromen…
Anja: “Ik droom ervan om ooit een gedichtenbundel uit te brengen met het werk van onze deelnemers. En van die gelegenheid gebruik te maken om teksten voor te dragen. Het zou fijn zijn mochten er wat nieuwe mensen bijkomen.”
Triene: “Ik zou graag meer mensen vanuit de Unie zien aansluiten en droom ervan om samen te werken met een stadsdichter of schrijver. Het zou geweldig zijn om onder begeleiding van een professional, samen met de Unie, te mogen werken aan een project met bijvoorbeeld het detentiehuis.”
interview Angelina Toemasian
