VEERKRACHT

Hoe de inwoners van het Caïro van Latifa Benhamed noodgedwongen het afvalheft in handen nemen.

+++

Toen ik in België was, zag ik op donderdagavond hoe de mensen hun afval buiten zetten, netjes gescheiden: restafval, PMD en papier, allemaal apart. Voor jullie is dat iets heel gewoon. Maar voor nieuwkomers in België, of toeristen zoals ik, ziet dat selectieve sorteersysteem er ingewikkeld en moeilijk te begrijpen uit.

Bij ons in Caïro, de hoofdstad van Egypte en een stad van 20.000.000 inwoners, kennen we deze manier van afval verwerken niet. Daar heeft de overheid zich schaamteloos onttrokken aan afvalrecycling. De sector is overgenomen door particuliere initiatieven, met name afvalverzamelaars (Zabbalines), rondtrekkende opkopers van grofvuil (Békia) en recycleerders van industrieel afval afkomstig van de sloop van gebouwen.

De Zabbalijnen zijn de hoofdrolspelers in het verwijderen en verwerken van huishoudelijk en commercieel afval in Caïro. In de wijken Moqattam en Manshiet Nacer, waar de Zabbalijnen wonen en werken, zijn shredder-, was-, spin- en extrusiewerkplaatsen opgezet om gerecyclede materialen zoals papier, plastic en verschillende metalen op te waarderen. De gebruikte machines werden eerst in Europa gekocht en daarna in China, omdat de prijzen daar lager waren voor dezelfde kwaliteit. Sinds 2020 is er echter een tekort aan valuta, waardoor het onmogelijk is om deze machines nog te importeren. Daarom zijn ze vervangen door andere, lokaal gebouwde machines, ontworpen door Egyptische technici en ingenieurs. Die zijn er vervolgens in geslaagd om ze te exporteren naar Libië en Soedan. De inwoners van Moqattam, voor het merendeel christenen, gebruiken verder organisch afval als voedsel voor hun kudde varkens. Dit vergemakkelijkt de opname van tonnen huishoudelijk afval.

Dit verhaal over afvalverwerking is een van de vele voorbeelden dat laat zien hoe burgers in een land in het Midden-Oosten zich kunnen aanpassen om de gelatenheid van de overheid tegen te gaan. Het is een vorm van sociaaleconomische veerkracht die zowel noodzakelijk is als bevorderlijk voor het creëren van banen in een land dat bezwijkt onder het gewicht van buitenlandse schulden en ongebreidelde verarming.

Latifa Benhamed