Voornemens

Ondanks alles ziet Frank Mulleman veel ten goede keren.

Hoe begin je een nieuw jaar? Ja, hoe begin je daaraan? Met burgerzin? Zorgen dat je veel mensen kent om je te ondersteunen? Maar positief zijn, is het nieuw motto voor 2022. Starten we met een herbegonnen jaar van alle tegengehouden beperkingen?

So What, Miles Davis. Moet ik nu echt mijn poetsvrouw op straat zetten? Miles is de beste poetsvrouw. Miles stuurt al het stof uit de luidsprekers naar buiten. Vooral in combinatie met John Coltrane. Maar Malika stoft alles op, de poetsdame.

Meli

Hoe zou het nu, enkele maanden na nieuwjaar zijn met de goede voornemens? Velen beginnen er het jaar mee. Minder roken, liefst minstens twee grote maatjes minder, een fitness abonnement aanschaffen en om de twee weken gebruiken. En dan is de kous af. Mijn voornemens waren, ik begin terug met roken (ik ben al jaren gestopt) tegen 29 december 2022, liefst zware sigaretten, twee pakjes per dag. Tegen 20 augustus wil ik 20 kilo meer wegen. En al van die dingen! Ja, het jaar is nog lang hoor! Mijn jonge dokteressen zullen niet gelukkig zijn, ja, ik heb er twee, een huisdokter en een specialiste. Maar hebben zij dan geen reden om me dit jaar andere voornemens aan te leren? Ja, dames dokters, de wereld veranderen, hoe klein ook, is ook aan jullie.

Dus, ik voorzie de ergste voornemens … en wed dat ik er niet in luk! Maar ontgoocheld zal ik er niet van zijn.

Tot op heden rook ik nog niet, blijkbaar is mijn gewicht amper toegenomen volgens de weegschaal. Oei, ben ik slecht bezig?

Ik ben ook zeer blij dat de kinderen uit de lagere school terug op de jaarlijkse trips der trips kunnen gaan, de grootse schoolreis. Voor mij was dat toch een hoogdag. De leerlingen van het eerste en tweede leerjaar moesten met drie de dubbele zetels opvullen. De kleinste moest in het midden zitten. Dus, ik. Ma gaf een gegarneerde boterham met omelet mee en de pulle kalissiesop zat al van de dag ervoor in de frigo. We mochten zeker geen sinaasappel meenemen. Om het kotsen te vermijden. Dit op bevel van alle meesters in de jongensschool, een bevel op papier. De boterhammen vlogen de koffer in… en op naar de Meli. De bus vertrok, de chauffeur nam zijn micro … “kindjes, we vertrekken, kijk eens achterom … en nu gaan we tegen dit paaltje rijden.” Tegen dat we amper Menen voorbij waren, moesten er al enkelen een plasje doen. Ze hadden al de helft van hun pulle uitgedronken. Over de middag kregen we dan onze te warme boterhammen (salmonella bestond nog niet) en daarna moesten we de keuze maken tussen citronade of gewone limonade. In de terugkeer gegarandeerd met minstens tien overgevers.

Compartiment

Dankzij jarenlange druk van milieubewuste medemensen, en vooral van veel spijbelende jongeren, zijn we in 2025 misschien eindelijk af van kernenergie? Maar dan hebben we wel nog een serie atoombommen op overschot in Kleine Brogel. Dus moeten we allen samen deze onhebbelijkheden laten verdwijnen uit onze achtertuin. Samen moeten we dit doen. Zelf ga ik al 45 jaar de straat op, tegen van alles en nog wat, maar altijd voor een betere leefwereld. Waar is de tijd van de grootste betoging in België, tegen de plaatsing van atoombommen in ons land. Eerste minister Martens stond schijnheilig, met christelijke smoel, te liegen voor het parlement over de plaatsing van kernbommen in Kleine Brogel. Tijdens zijn speech waren de Amerikaans transportvliegtuigen aan het landen in het verre Limburg. De kernbommen waren geleverd.

En het vervoer per trein is eindelijk terug stilletjes aan het uitbreiden. Met nachttreinen. Ja, de laatste keer dat ik de slaaptrein nam was in november 2017, tussen Moskou en Sint- Petersburg. Ik spoelde aan in het Moskoustation. Dan maar naar het Finlandiastation. Daar staat Lenin te pronken op zijn voetstuk. Meer dan 100 geleden kwam hij daar toe, met de trein via Zwitserland, Duitsland, Zweden, Finland naar Rusland. De revolutie kon beginnen, eerst met de sociaaldemocraten en andere partijen die tegen de Tsaar waren.

Met het openbaar vervoer reizen is altijd een belevenis. Ooit, de €uro was nog niet uitgevonden, reisde ik van Pakistan langs de zijderoute naar Vietnam om dan terug te keren via Peking naar Kortrijk. Met de trein. De trans-Siberische is een echte belevenis. Van Peking is het amper negen dagen tot Kortrijk. Iemand met slaapproblemen moet de trein nemen … In Peking bezocht ik onze Belgische diplomatieke post om tijdschriften op te halen. Dus oude Knacks en al van die dingen. Mijn voornemens waren om al die tijdschriften te lezen. Ik genoot van het tijdschrift en het wiegen van de wagon, de kadans van de wielen op de rails, tok tok, tok tok, … en viel na amper twee pagina’s in een diepe slaap. Bij het wakker worden keek ik naar miljoenen berken in het sneeuwlandschap en mijmerde ik over het Russische rijk.

Onlangs heb ik Compartiment n°6 gezien. Deze film gaat over een dame die de trein neemt van Moskou naar Moermansk. Ik zag zoveel gelijkenissen met meer dan twintig jaar geleden. Is deze film een lontje om weer de trein te nemen naar ergens in Rusland?

Ondertussen hoor je op het nieuws weer slechte dingen. Scholen gesloten wegens een nieuwe coronavariant, de Russische troepen die staan te dringen aan de grens van Oekraïne, de Amerikanen aan de andere kant … maar met de Unie doen we verder! Beloofd. Ne keer binnenspringen is zelfs gezond.

Blijf kritisch positief denken! En als je het ne keer niet ziet zitten. Ik heb hier de tip voor 2022 en de volgende 100 jaar. Marva, het levenslied ten top gedreven, Tranen in zomerzand. Geniet ervan. Na het horen voel je je direct stukken beter.

Frank Mulleman

Nb Wist je dat de eerste trein tussen Brussel en Parijs voorbij kwam in Kortrijk? De spoorlijn Kortrijk-Lille was de eerste grensoverschrijdende spoorweg ter wereld.